آنچه در این بخش میآید انتخابی از رادیو کوچه در بین رسانهها است.
منبع : تحول خواهی
بهدنبال سفر محمود احمدینژاد به لبنان، عدهای از روزنامهنگاران و فعالان سیاسی و حقوق بشر تبعیدی ایران، در نامهای خطاب به سعد حریری، نخستوزیر لبنان، نکاتی چند درباره این سفر را به وی یادآور شدند. روزنامهنگاران و فعالان تبعیدی ایرانی در نامه خود با اشاره به سفر محمود احمدینژاد به لبنان، این چنین سعد حریری را خطاب قرار دادهاند: «آنچنان که آگاهید، دولت مستقر در ایران محصول کودتایی است که قریب به یکسالونیم پیش با هماهنگی و همراهی بزرگترین سازمان سیاسی، اقتصادی و امنیتی خاورمیانه یعنی سپاه پاسداران به وقوع پیوست. این کودتا اگرچه بهایی سخت را به آینده ایران عزیز ما تحمیل نمود، اما خود موجب پدید آمدن جنبشی بزرگ در میهنمان گردید که یکی از شعارها و اهداف آن منع دولت از دخالت در امور داخلی دیگر کشورها از جمله کشور شما و فلسطین بود.» این نامه در ادامه با اشاره به اعتراضات مردمی، میگوید: «جنبش سبز ملت ایران که آقای احمدینژاد و دوستان نظامیاش مدعی سرکوب آن هستند جنبشی است برآمده از خواستها و مطالباتی که در صدر آن زندگی در پناه صلح و آرامش و احترام به حقوق انسانها، قومیت و فرهنگها قرار دارد. جنبشی مسالمتآمیز که بزرگی و عظمت میهن خویش را نه در حمایت از تروریسم و جریانات فرقهای که در شکلگیری فرایندهای دموکراتیک در کشورهای منطقه میداند و هرگز از اقدامات ماجراجویانهای که هیچ دستآوردی جز جنگ، ویرانی و کشتهشدن انسانهای بیگناه ندارد، حمایت نمیکند.»
روزنامهنگاران و فعالان سیاسی در تبعید افزودهاند: «محمود احمدینژاد اما درحالی به سرزمین شما پای گذاشته است که در انبان، هیچ تحفهای جز دامن زدن به اختلافات داخلی و تشدید درگیریهای درونی و تبدیل لبنان به حیاط خلوت گروه نظامی مسلط بر ایران برای بسط ماجراجوییهای ایدئولوژیک ندارد. ماجراجوییهایی از جنس اقدامات فرقهی وابسته به دولت ایران یعنی حزباله لبنان که چند سال پیش جنگ سی و سه روزه را بر ملت لبنان تحمیل نمود و دستآوردی جز صدها کشته و زخمی و خسارات شدید اقتصادی نداشت.»
دولت احمدینژاد لایهای از قدرت در ایران را نمایندگی میکند که شرورانه ملت خویش را سرکوب نموده، دانشجویان، روزنامهنگاران و فعالان مدنی ومخالفین سیاسیاش را به بند کشیده و از طریق بسط اختناق و ارعاب، فضای سیاسی را به انقیاد درآورده است
این فعالان، دولت مستقر در جمهوری اسلامی را چنین توصیف میکنند: «دولت احمدینژاد لایهای از قدرت در ایران را نمایندگی میکند که شرورانه ملت خویش را سرکوب نموده، دانشجویان، روزنامهنگاران و فعالان مدنی ومخالفین سیاسیاش را به بند کشیده و از طریق بسط اختناق و ارعاب، فضای سیاسی را به انقیاد درآورده است. این دولت با ادعاهای واهی و علیرغم مخالفت اکثریت جامعه، ثروت ملی کشور را هزینه ماجراجویی در دیگر کشورها نموده و بهدنبال ایجاد بلوا و آشوب در مناطق دیگر جهان است. محمود احمدینژاد به لبنان آمده است تا با نمایشی فریبکارانه اینگونه وانمود کند که دولت فرورفته در بحران و غیر مشروعش متحدینی از جنس دولت و ملت شما دارد. حال آنکه کیست که نداند که اتحاد با دولتی که در مهلکهای از بحرانهای مختلف از عدم مشروعیت سیاسی و اجتماعی و بیاعتباری نزد مردم خویش تا بحرانهای عظیم اقتصادی و تحریمهای بین المللی گرفتار آمده به هیچ وجه نمیتواند منافع ملی هیچ کشوری را تامین نماید.»
این نامه در پایان، خطاب به سعد حریری میگوید: «لبنان سرزمینی است شهره به آزادیهای سیاسی و اجتماعی. کشوری با فرهنگی از جنس مدارا و مدیریت مومنانه و وفادار به ارزشهای انسانی و دموکراتیک. ملت سبز ایران همچنان لبنان عزیز را سزمینی آباد، آزاد و رها ازتعلقات قومی- قبیلهای و گرایشات فرقهای و وابسته به حکومتهای ایدولوژیک میخواهد، که همچون گذشته شایسته بهترین تقدیرها و زیباترین نامها باشد. اجازه ندهید که عدهای ماجراجو و زیادهخواه سرنوشت شوم خویش را به تمامیت ارضی و وحدت ملی جامعه شما پیوند زده و عروس خاورمیانه را به میدان تاخت و تاز ماشینهای جنگی تبدیل نموده و ادعا کنند که عمق استراتژیک ایدئولوی آنها سرزمین شماست.
گفتنی است مسعود آذری، سامناک آقایی، عباس آناهید، سید کوهزاد اسماعیلی، نازک افشار، علی افشاری، نوشابه امیری، پرستو انتصاری، محمد ایزدی، احمد باطبی، محمد برقعی، سودابه برنجیان، شهلا بهاردوست، آرش بهمنی، آزاده پارسی، سپیده پورآقایی، مژگان ثروتی، آیدین جهانبخش، لیدا حسینی نژاد، فاطمه حقیقت جو، حمید حمیدی، مصطفی خسروی، سوده راد،امیر رشیدی، علیرضا رضایی، حسن زارعزاده اردشیر، نازنین سرکش، سلمان سیما، مسعود شب افروز،صادق شجاعی، محمد رضا شکوهی فرد، محمد صادقی، حسن طالبی، مزدک عبدیپور، باقر فاطمی، رضا فانی یزدی، ناصح فریدی، فاطمه فنائیان، فیروزه فولادی، علی فیروزی، عزت فیروزی، کبرا قاسمی، سعید قاسمینژاد، فرشته قاضی، کاوه قریشی، رضا گوهرزاد، پویان محمودیان، امید معماریان، رویا ملکی، ابراهیم مهتری، شروین نکویی، رضا ولیزاده، رحیم همتی، علی هنری، امضا کنندگان این نامه هستند.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»