آن‌چه در این بخش می‌آیدانتخابی از رادیو کوچه در بین رسانه‌ها است.
بازداشت‌گاه کهریزک از بازداشت‌گاه‌های زیر نظر نیروی انتظامی بود که تعدادی از معترضان به نتایج اعلام شده انتخابات ریاست جمهوری ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ بعد از بازداشت به این بازداشت‌گاه منتقل شدند و دست کم سه نفر از آن‌ها به نام‌های محمد کامرانی، امیر جوادی‌فر و محسن روح‌الامینی در اثر شکنجه در این بازداشت جان خود را از دست دادند. رامسن قهرمانی نیز بعد از آزادی ولی در اثر شکنجه‌هایی که در کهریزک شده بود، از دنیا رفت.
با انتظار خبر شکنجه‌های گسترده و کشته شدن بعضی از بازداشت‌شدگان، آیت‌اله خامنه‌ای رهبر ایران دستور داد این بازداشت‌گاه به دلیل «استاندارد نبودن» تعطیل شود.
با شکایت ده‌ها نفر از بازداشت‌شدگان کهریزک، تعدادی از ماموران نیروی انتظامی ایران در سازمان قضایی نیروهای مسلح دادگاهی شدند.
این سند ۲۷ صفحه‌ای که در وب سایت جرس منتشر شده، کیفرخواست ارایه شده در آن دادگاه است که به امضای عباس پارساپور، معاون دادستان نظامی تهران، رسیده است.
آن طور که در این کیفرخواست آمده، ۱۲۳ نفر از بازداشت‌شدگان اعتراضات روز ۱۸ تیر ۱۳۸۸ در سوله‌ای ۶۵ متری نگهداری می‌شدند و ۳۷ نفر از اراذل و اوباشی که پیش‌تر بازداشت شده بودند هم به همین سوله منتقل شدند
در این کیفرخواست که تاریخ آن ۲۵ آذر ۱۳۸۸ است، ۱۱ مامور نیروی انتظامی از جمله عزیز‌اله رجب‌زاده، فرمانده وقت نیروی انتظامی تهران بزرگ، روانبخش فلاح، رییس وقت بازرسی فرماندهی نیروی انتظامی تهران بزرگ و فرج کمیجانی، رییس وقت بازداشت‌گاه کهریزک، به عنوان متهم ذکر شده و موارد اتهامی هر کدام ذکر شده است.
در این کیفرخواست هم‌چنین یک غیرنظامی با نام محمدرضا کرمی (معروف به محمد طیفیل) نیز به مشارکت در ایراد ضرب و جرح منجر به قتل عمد متهم شده است. در این کیفرخواست آمده که اقای کرمی یکی از «ارادل و اوباشی» بوده که از پیش در بازداشت‌گاه کهریزک زندانی بوده و در آن زمان از سوی رییس زندان (فرج کمیجانی) به مسوولیت بند منصوب شده است.
کیفرخواست متهمان زندان کهریزک شامل یازده نفر از جمله عزیز‌اله رجب‌زاده، فرمانده وقت نیروی انتظامی تهران بزرگ، روانبخش فلاح، رییس وقت بازرسی فرماندهی نیروی انتظامی تهران بزرگ و فرج کمیجانی، رییس وقت بازداشت‌گاه کهریزک است.
در بخشی از این کیفرخواست آمده است: «افسر نگهبانان و سروکیل بند (محمد طیفیل) در موارد متعددی در زمان پذیرش بازداشت‌شدگان و نگهداری آنان در زندان با لوله پی‌وی‌سی به شدت بازداشت‌شدگان را مورد ضرب و جرح و اهانت قرار می‌دادند.»
آن طور که در این کیفرخواست آمده، ۱۲۳ نفر از بازداشت‌شدگان اعتراضات روز ۱۸ تیر ۱۳۸۸ در سوله‌ای ۶۵ متری نگهداری می‌شدند و ۳۷ نفر از اراذل و اوباشی که پیش‌تر بازداشت شده بودند هم به همین سوله منتقل شدند.
طبق این کیفرخواست متهمان هنگام بازداشت جلوی چشم دیگر بازداشت‌شدگان لخت می‌شدند، در این سوله جای نشستن نداشتند، امکان استفاده از حمام نداشتند، در کل یک دست‌شویی برای همه ۱۶۰ نفر وجود داشته، بخشی از دود گازوییل موتورخانه بازداشت‌گاه به این سوله نشت می‌کرده است، تقریبن همه بازداشت‌شدگان به بیماری‌های عفونی چشم مبتلا شده‌اند و غذای روزانه بازداشت‌شدگان تنها یک عدد سیب‌زمینی کوچک و نصف نان لواش بوده که در طول روز دو بار به آنان داده می‌شد.
در این کیفرخواست هم‌چنین نام رامین پوراندرجانی، پرشک وظیفه مشغول خدمت در بازداشت‌گاه کهریزک، نیز ذکر شده است: «سرهنگ کمیجانی که از ایراد ضرب و جرح بازداشتی‌ها توسط مامورین مطلع بوده پس از فوت یک نفر از بازداشتی‌ها به نام امیر جوادی‌فر برای شانه خالی‌کردن از بار مسوولیت و تلقین این موضوع که علت فوت وی مننژیت بوده، با مراجعه به دکتر فرهمندپور رییس بهداری فاتب از وی می‌خواهد که علت فوت مرحوم جوادی‌فر را بیماری مننژیت و محل فوت وی را داخل بازداشت‌گاه کهریزک اعلام نماید. حتا برای انجام این کار، امضای متن از قبل آماده شده‌ای را از دکتر فرهمندپور تقاضا می‌کند لیکن نام‌برده از امضای برگه مذکور امتناع نموده و متعاقبن سرهنگ طوماری مسوول رفتر سردار رجب‌زاده با دکتر فرهمندپور تماس گرفته و از وی می‌خواهد که آن برگه را امضا نماید که باز هم سرهنگ فرهمندپور امتناع نموده و به همین لحاظ سرهنگ کمیجانی به پزشک وظیفه پوراندرجانی که در بهداری کهریزک شاغل بوده مراجعه و از وی می‌خواهد که برگه را امضا نماید که وی نیز از انجام درخواست رییس زندان امتناع می‌کند.»
دادگاه دو نفر از متهمان کهریزک را به اتهام قتل به قصاص محکوم کرد ولی خانواده‌های درگذشتگان ضمن تاکید بر عدم قصاص خواستار محاکمه آمران قتل فرزندانشان شدند.
به نوشته این کیفرخواست، آقایان فلاح و کمیجانی مدعی هستند که متن نامه توسط سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران، به آنان داده شده و آقای مرتضوی از آن‌ها خواسته «به دلیل مصلحت» این گزارش را تهیه کنند.
دادگاهی که این کیفرخواست در آن قرایت شد، دو نفر از متهمان را به اتهام قتل امیر جوادی‌فر، محسن روح‌الامینی و محمد کامرانی علاوه بر «قصاص نفس»، به تحمل حبس، انفصال موقت از خدمت، پرداخت جزای نقدی، تحمل شلاق تعزیری و پرداخت دیه محکوم کرد.
دادگاه دو نفر از متهمان کهریزک را به اتهام قتل به قصاص محکوم کرد ولی خانواده‌های درگذشتگان ضمن تاکید بر عدم قصاص خواستار محاکمه آمران قتل فرزندانشان شدند.
نه متهم دیگر این پرونده هم به تحمل مجازات‌هایی چون تحمل حبس، پرداخت دیه و جزای نقدی، انفصال موقت از خدمت و تحمل شلاق محکوم شده‌اند.
یکی از متهمان پرونده هم به دلیل «عدم احراز جرم» از اتهامات وارده تبرئه شد.
در پی صدور این حکم اولیای دم سه مقتول بازداشت‌گاه کهریزک اعلام کردند محکومان را قصاص نخواهند کرد و در خواهان محاکمه و مجازات آمران قتل فرزندانشان شدند.
سعید مرتضوی، دادستان سابق تهران، حسن دهنوی (مشهور به قاضی حداد)، معاون امنیت وقت دادستان تهران و علی اکبر حیدری‌فرد، دادیاری که دستور انتقال معترضان به بازداشت‌گاه کهریزک را صادر کرده بود، اواخر مردادماه امسال توسط دادگاه انتظامی قضات ایران از سمت‌هایشان تعلیق شدند و مصونیت قضایی آن‌ها لغو شد.
خانواده کشته‌شدگان کهریزک، این اقدام را «هرچند با تاخیر» گامی بلند در اجرای عدالت و «بت شکنی» در دستگاه قضایی محسوب کردند و آن را حاصل «زحمات طاقت فرسای» ۱۴ ماهه ده‌ها تن از قضات و کارشناسان دستگاه قضایی دانستند که در برابر «فشارها، توصیه‌ها، تهدید‌ها و تطمیع‌ها» مقاومت کردند.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
