محبوبه‌شعاع / رادیوکوچه
«محمد قریب» در سال ۱۲۸۸ در تهران متولد شد. پدرش «علی اصغر خان قریب»، از مردم روستای گرکان از توابع آشتیان بود. محمد تحصیلات ابتدایی را در دبستان «سیروس» و متوسطه را در «دارلفنون» تهران گذراند و در سال ۱۳۰۶ در زمره اولین گروه دانش‌جویان ایرانی بود که برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به «فرانسه» رفتند.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
قریب دانش‌جویی بود که توانست در پایان سال اول تحصیل در فرانسه موفق به دریافت جایزه لابراتور تشریح دانش‌کده پزشکی شود و در سال ۱۳۱۴ نخستین ایرانی بود که توانست در کنکور انترنی بیمارستان «پاریس» موفق شود و با رساله «قفسه‌های تنفسی در شیرخواران» از پایان نامه خود دفاع کند.
وی در سال ۱۳۱۷ به ایران بازگشت و پس از طی کردن دوره سربازی در سال ۱۳۱۹ به عنوان دانش‌یار طب اطفال در دانش‌گاه به فعالیت علمی مشغول شد. وی ابتدا در بیمارستان «رازی» اداره بخش اطفال در دست داشت و بعد از آن به بیمارستان «هزار تختخوابی» رفت و در آن‌جا بخش اطفال را دایر کرد.
قریب در سال ۱۳۱۹ هم‌چنین کتاب بیماری‌های کودکان را به چاپ رساند و در سال ۱۳۳۵ با هم‌کاری دکتر «حسن اهری» آن را با اصلاحات جدید تجدید چاپ کرد. او در سال 1321 به دریافت نشان عالی دولت فرانسه نایل شد و در سال 1350 پس از تاسیس انجمن بیماری‌های کودکان ایران موفق به عضویت در هیت مدیره انجمن بین‌المللی بیماری‌های کودکان شد. وی در آخرین سال‌های عمر موفق به دریافت نشان درجه اول فرهنگ از وزارت آموزش و پرورش شد.
در طول سال‌های فعالیت علمی خود در کنگره‌های مختلف بین‌المللی در کشورهای مختلف از جمله فرانسه، آمریکا، کانادا، ژاپن، ترکیه و اتریش حضور داشت و عضویت چندین مجمع علمی بین‌المللی را برعهده داشت. او اولین تعویض خون را در ایران انجام داد و از بنیان‌گذاران انتقال خون در ایران بود. اما از مهم‌ترین اقدامات او بنیان‌گذاری و تاسیس اولین بیمارستان تخصصی کودکان یعنی بیمارستان مرکز طبی کودکان به هم‌راه «دکتر حسن اهری» بود.
دکترمحمد قریب در حین فعالیت علمی فعالیت سیاسی و اجتماعی نیز داشت و بارها در کلاس درس به اقدامات رژیم پهلوی انتقاد کرد و پس از واقعه ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ نیز پس از امضای یک بیانیه به هم‌راه ده تن دیگر از اعضای هیت علمی دانش‌گاه مانند: «مهندس بازرگان»، «دکتر سحابی» و «دکتر نعمت الهی»، به دستور محمدرضا شاه از دانش‌گاه اخراج شد که این موضوع باعث افزایش محبوبیتش در بین دانش‌جویان و جامعه دانش‌گاهی شد.
وی در سال ۱۳۵۱ به بیماریی مبتلا شد، که بعدها تشخیص سرطان مثانه داده شد و اقدامات درمانی انجام شده در ایران و آمریکا تاثیر چندانی بر بیماری نداشت و سرانجام دکتر محمد قریب در اول بهمن ماه سال ۱۳۵۳ در بیمارستان مرکز طبی کودکان محل خدمت خود درگذشت و طبق وصیتش، در قبرستان «شیخان، قم» دفن شد.
او به پاس خدمات چشم‌گیر علمی به دریافت نشان دانش از دانش‌گاه تهران، نشان درجه اول فرهنگ از وزارت آموزش و پرورش و نشان عالی «لژون دونور» از دولت فراسه نایل گشت. «روزگار قریب» هم نام مجموعه تلویزیونی است که «کیانوش عیاری» درباره زندگی دکتر محمد قریب ساخته است.
منبع‌ها:
ویکی پدیا
گوگل
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
