«پایه‌های پوسیده نظام»

مطلب‌هایی که در این بخش تارنمای رادیو کوچه منتشر می‌شود یا انتخاب دبیر روز سایت و یا پیشنهاد دوستان رادیو است که می‌تواند از هر گروه یا دسته و یا مرامی باشد. نظر‌های مطرح شده در این بخش الزامن نظر رادیو کوچه نیست. اگر نقد و نظری بر نوشته‌های این بخش دارید می‌توانید برای ما ارسال کنید.

سید‌رضا حسینی (‌مدحی‌)

منبع: بایکوت

از آن‌جایی‌که نظام جمهوری اسلامی هر از چند گاهی از تثبیت پایه‌های نظام دم می‌زند خواستم نکاتی را هر چند ملموس برای آن دسته از یاران که خود را در جنبش سهیم می‌دانند و علیه نظام جور و جهل برخاسته‌اند و دست یاری به سوی ما دراز کرده‌اند یاد آور شوم و آن این‌که تا آن‌جا که همگان بر آن واقفند این است که نظام شاهنشاهی‌ در دوره قبل از این رژیم بر سر کار بوده بر چهار پایه شاه، بزرگ مالکی (‌فودالیسم‌)، روحانیت و کمک خارجی استوار بود ولیکن پس از فروپاشی دو پایه آن که همان شاه و فودالیسم بود روحانییت مسوولیت آن‌ها را به‌دست گرفت و جا پای آن‌ها گذاشت استبداد شاه را برای خود نگه داشت و فودالیته را بین آقا‌زاده‌ها تقسیم کرد ‌و با اتکا‌ به آن‌ها حکومت خود را پایه‌ریزی کرد و با حمایت و کمک خارجی به سوی جمهوری اسلامی سوق داده شد که در آن زمان فقط دو حکومت از نوع جمهوری اسلامی در جهان وجود داشت که یکی جمهوری اسلامی اریتره و دیگری جمهوری اسلامی پاکستان بود حکومتی که هیچ تعریف مشخصی از آن وجود نداشت  برای همه ملت ایران ناشناخته بود.

حال پس از سی و یک سال و اندی روحانیت به‌واسطه افراط و تفریط‌های خود‌، خویش را به ورطه نابودی کشانده است ورشکسته شانه خالی کند که آن‌ها نیز به این نتیجه رسیده‌اند که دیر یا زود می‌بایست این کار را انجام دهند و از منافع مقطعی خود دست بردارند و نظام در حال فروپاشی را به حال خود رها کنند تا با تلنگری از هم گسیخته گردد، باشد که ملت ایران پس از دوران گذار به آن‌چه در ذهن خود می‌پرورانده برسد و طعم عدالت و آزادی را بچشد.

حاکمان این نظام باید بدانند که این طبل توخالی را اگر به‌صدا در آورند گوش خود را کر کرده‌اند و راه به جایی نخواهند برد جز این‌که سر تسلیم بر خواسته‌های ملت ایران فرود آورند باشد به امید روزهای درخشان که به زودی خواهند رسید.

آن‌چه که از قوانین اسلامی بر می‌آید آنست که می‌بایست شرعیات را رعایت کرد، واجباتی وجود دارد که دخل و تصرف در آن راه ندارد، و امکان تاویل و تفسیر وجود ندارد‌، بماند که در جمهوری اسلامی هر غیر‌ممکنی‌، ممکن  می‌شود و اما آن‌چه که فلاسفه در باب جمهوری گفته‌اند حکایتی غیر از این است که جمهوری را در رساله جمهوری ژان ژاک روسو می‌توان یافت نه در جمهوری اسلامی

در باب این‌که این نظام نه جمهوری است و نه اسلامی باید بگویم آن‌چه که از تعریف این دو بر می‌آید آن است که طبایع متضاد (‌جمع ضدین‌) هرگز در کنار هم جمع نیاید‌، نمی‌شود که یک حکومتی هم اسلامی باشد و هم جمهوری.

آن‌چه که از قوانین اسلامی بر می‌آید آنست که می‌بایست شرعیات را رعایت کرد، واجباتی وجود دارد که دخل و تصرف در آن راه ندارد، و امکان تاویل و تفسیر وجود ندارد‌، بماند که در جمهوری اسلامی هر غیر‌ممکنی‌، ممکن  می‌شود و اما آن‌چه که فلاسفه در باب جمهوری گفته‌اند حکایتی غیر از این است که جمهوری را در رساله جمهوری ژان ژاک روسو می‌توان یافت نه در جمهوری اسلامی.

حال اگر بخواهیم ایران امروز را با آن‌چه که فلاسفه در باره حکومت گفته‌اند مقایسه کنیم به اعتقاد من از نظریات نیچه می‌توان به فهوای جمهوری اسلامی پی برد نظامی که با فاشیسم مذهبی، ایران و اسلام را به قهقرا کشانده است و مذهب را در همه ارکان اعم از سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی‌، و حتا زندگی شخصی مردم وارد کرده است.

به اعتقاد من تا زمانی‌که سکولاریسم در ایران اجرا نگردد و دین از سیاست جدا نشود حتا اگر دوباره حکومت شاهنشاهی برقرار شود باز هم روزی به این نقطه که امروز رسیده‌ایم می‌رسیم.

حکومت بی‌پایه امروز که همه هم و غم خود را صرف این می‌کند که به دیگران ثابت کند که ما مقتدرانه ایستاده‌ایم غافل از این‌که فقط یک تلنگر لازم است تا آن‌ها را به قعر چاهی که خود برای خویش کنده‌اند پرت کند و در میان سیل خروشان مردم غرق شوند و آن روز در همین نزدیکی است.

دوستانه می‌گویم، این انبار بنزین یا نفت  بهتر بگم انبار باروت که شما روی آن نشسته‌اید به‌زودی با جرقه‌ای آتش خواهد گرفت و شما را نیز با خود خواهد سوزاند‌، بگذارید یک چند پلی در پشت سرتان باقی بماند چون اگر در این مخمصه بیافتید دیگر راه بازگشت نخواهید داشت.

این همان خط قرمزی است که برای شما کشیده شده است و شما از آن گذشته‌اید شاید روزنه‌های باقی مانده باشد و این سد ترک خورده نظام اسلامی بزودی با نیروی ملت ایران شکسته خواهد شد و دودمان همگی‌تان را با خود خواهد برد پس قبل از رسیدن غروب به ملت بپیوندید و خود را از به خواب زدن برهانید چرا که بیدار کردن کسی که خود را به خواب زده بسیار سخت تر از آن کسی است که در خواب است و شما از آن‌دسته اول هستید باشد که به جمع یاران پیوسته و آن را یاری کنید.

«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»