آن‌چه در این بخش می‌آید انتخابی از رادیو کوچه در بین رسانه‌ها است.
میرحسین موسوی در بیانیه‌ای ضمن بررسی شرایط حاکم بر خاورمیانه، قیام حق‌طلبانه مردم در برخی کشورها را در راستای بر هم زدن نظام ظالمانه‌ای دانست که منطقه را در چنگال خود فراگرفته و آن را ناشی از بی‌احترامی حکومت‌ها به حق تعیین سرنوشت مردم خواند.
آخرین نخست وزیر جمهوری اسلامی، هم‌چنین از جانب ملت ایران به مردم آگاه و مبارز مصر و تونس و اردن و یمن ادای احترام و آرزوی پیروزی کرد.
متن بیانیه میرحسین موسوی به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
این روزها خاورمیانه در آستانه‌ی حوادث بزرگی‌ست که می‌تواند سرنوشت این منطقه و جهان و سرنوشت ملت‌های منطقه را تحت تاثیر خود قرار دهد. مسلمن آن‌چه در حال وقوع است در راستای به هم زدن نظام ظالمانه‌ایست که سرنوشت ملت‌های بسیاری را در منطقه در چنگال خود گرفته است و بدون هیچی شکی نقطه‌ی آغازین آن‌چه در خیابان‌های تونس و صنعا و قاهره و اسکندریه و سوئز شاهد آن هستیم را باید در تظاهرات چند میلیونی ۲۵ و ۲۸ و ۳۰ خرداد تهران جستجو کرد. روزهایی که مردم با شعار «رای من کجاست؟» به خیابان‌ها آمدند و مسالمت‌جویانه، حقوق از دست رفته‌ی خود را پی گرفتند.
امروز دامنه ی شعار «رای من کجاست؟» مردم ایران، به شعار «الشعب یرید اسقاط النظام» در قاهره و سوئز و اسکندریه رسیده است. برای کشف راز این پیوندها و مشابهت‌ها لازم نیست جای دوری برویم. کافی است شیوه‌ی انتخابات اخیر مصر را با انتخابات‌های خود مقایسه کنیم و این‌که رییس شورای نگهبان از بی‌نیازی به آرا میلیون‌ها شهروند سبز سخن می‌راند. اگر به نظام‌های در حال سقوط جهان عرب و خاورمیانه با دقت نگاه کنیم، خواهیم دید؛ در همه‌ی این نظام‌ها به یک‌سان شبکه‌های اجتماعی و عرصه‌ی مطبوعات و فضای مجازی مورد حمله قرار می‌گیرند و به شکل حیرت‌انگیزی اس‌ام‌اس‌ها و تلفن‌ها و اینترنت قطع و قلم‌ها مشابه یک‌دیگر در هم شکسته و معترضین به زندان‌ها برده می‌شوند.
اینان به روز «خشم مردم» مصر اشاره می‌کنند ولی نمی‌گویند که روز غضب، نتیجه ناکارآمدی و فساد در بالاترین سطح حکومت و حیف و میل کردن بیت‌المال و هم چنین بستن دهن‌ها و شکستن قلم‌ها و اعدام‌ها و اعدام‌ها و اعدام‌ها و بر پا کردن چوبه‌های دار برای ایجاد خوف در میان مردم است
متاسفانه منافع پشت‌سر ایدئولوژی حاکم در کشور، اجازه نمی‌دهد واقعیت‌ها آن‌چنان که هستند، خود را نشان دهند. خطیبان و تریبون‌های گوش به فرمان، به عمل‌کرد مفسدانه و جبارانه فرعون مصر که با بازداشت‌ها، اعتراف‌گیری‌ها، پرونده‌سازی‌ها و غارت مردم از طریق باندها و اطرافیان، این شرایط انفجاری را در مصر ایجاد کرده‌اند توجهی نشان نمی‌دهند. اینان به روز «خشم مردم» مصر اشاره می‌کنند ولی نمی‌گویند که روز غضب، نتیجه ناکارآمدی و فساد در بالاترین سطح حکومت و حیف و میل کردن بیت‌المال و هم چنین بستن دهن‌ها و شکستن قلم‌ها و اعدام‌ها و اعدام‌ها و اعدام‌ها و بر پا کردن چوبه‌های دار برای ایجاد خوف در میان مردم است. و نمی‌گویند اگرحکومت به حاکمیت مردم بر سرنوشت خود احترام می‌گذاشت و در انتخابات چند ماه پیش مصر آرای مردم را نمی‌دزدید، کار به شعار «اسقاط نظام» از سوی شعب عزیز مصر نمی‌رسید و شاید هم متوجه نیستند که ادامه‌ی سیاست غلبه به وسیله‌ی ایجاد خوف، نهایتن در نقطه‌ای به ضد خود تبدیل و آن‌گاه آمدن «روز خشم» و روزهای غضب ملی اجتناب ناپذیر می‌شود. فراعنه معمولن زمانی صدای ملت را می‌شنوند که بسیار دیر شده است.
ملت ما به انقلاب عظیم مردم شجاع تونس و قیام حق‌طلبانه‌ی مردم مصر و یمن و دیگر کشورهای منطقه احترام می‌گذارد. ما به همه‌ی مردم دلیر و آگاه و مبارز مصر و تونس و اردن و یمن درود می‌فرستیم و از خداوند منان پیروزی آنان را در مبارزات حق‌طلبانه اشان آرزو می‌کنیم.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
