شراره سعیدی/ رادیو کوچه
اینکه ما دیگرانی را که مانند ما نیستند، دوست نداشته باشیم و یا حتا از آنها دوری کنیم، اتفاقی نامتعارف نیست، انسانها با همرنگهای، هممذهبها، هموطنها … و همزبانهایش ارتباطات بیشتری برقرار میکنند و هرچه افرادی اشتراکات و تعلقات روحی و اندیشهای بیشتری داشته باشند مسلمن دلبستگی بالاتری را احساس میکنند.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
اما در مورد افرادی مانند همجنسگرایان این مسئله اندکی متفاوت است، این افراد به صرف داشتن تمامی ویژگیهای یاد شده نمیتوانند در گروههای عادی وارد شوند، یکی از علل فاصلههای ایجاد شده بین آنها و دیگران «احکام دینی» است، به خصوص ادیان ابراهیمی که به صورت واضح همجنسگرایان را متمایز کرده و آنها را به علت نداشتن خلقتی طبیعی مورد سرزنشها و تهدیدهای فراوانی قرار دادهاند .
سه دین ابراهیمی یهودیت، مسیحیت و اسلام آشکارا با همجنسگرایی مخالفت کردهاند.
در آیین یهود، در مذهب ارتدکس رابطه جنسی بین دو همجنس غیرقابل قبول است، اما در سه مذهب دیگر یعنی اصلاحگرا، نوسازمانگرا و محافظهکار همجنسگرایی به عنوان یک شیوه زندگی مورد قبول و اجازه ورود به مرحله خاخامی وجود دارد.
متخصصان عهد عتیق به این نکته اشاره کردهاند که رسم رایج در میان قوم لوط چیزی از جنس همان نوع روابطی بوده است که در یونان باستان و سایر فرهنگهای گذشته رواج داشته و در فرهنگ عرفانی ایران از آن تحت عنوان «صحبت احداث» یا «شاهدبازی» یاد میکردهاند، یعنی رابطهای که همراه با تماس جنسی با کودکان و نوجوانان بوده است، همان که امروز در مناطقی از ایران و افغانستان از آن به عنوان «بچهبازی» یاد میشود.
سه دین ابراهیمی یهودیت، مسیحیت و اسلام آشکارا با همجنسگرایی مخالفت کردهاند
برخی مفسرین تورات چنین گفتهاند که از منظر تورات تنها روابط همجنسخواهانه ممنوع است و عشق همجنسگرایانه همانند عشق دگرجنسگرایانه طبیعی است.
کلیساها در قرون وسطا مواضعی سرسختانه از خود در برابر همجنسخواهی نشان میدادند و مجازات همجنسگرایی مرگ بوده است. در عین حال به نظر میآید نظرات بعضی از اعضای کلیسا چندان در موافقت با نظرات رسمی کلیسا نبوده است، حداقل رفتار و گرایشات جنسی آنها گویای چنین چیزی است و همواره این گمان وجود داشتهاست که در میان کشیشان همجنسگرایی نیز وجود دارد. پیتر دامیان یک اصلاحطلب پاپی در تلاشی ناموفق سعی کرد مدارکی را دال بر این ادعا به پاپ ارایه کند.
بیشتر مکاتب مسیحی، همجنسگرایان را طرد نمیکنند اما اکثر آنها بر این نکته پافشاری میکنند که روابط همجنسخواهانه گناه است. هرچند که برخی دیگر همجنسگرایی را گناه نمیدانند. در انجیل آمده است: «مردی که به همخوابی با مرد دیگر مبادرت کند در حالی که با زنی همخواب شده است، هر دوی آنها مرتکب گناه شدهاند و باید کشته شوند و خونشان بر خودشان است.»
اما برخی مسیحیان در این زمینه نظرات متفاوتی دارند، چنانکه برخی کلیساها عقد شرعی همجنسگرایان را جاری میکنند و برخی نیز، این عمل را مطرود میدانند. بعضی عقیده دارند که همجنسگرایی خود یک گناه است در حالی که عدهای دیگر تنها اعمال همجنسگرایانه را گناه میدانند.
هماکنون واتیکان و پاپ به همجنسگرایان و همجنسگرایی روی خوش نشان نمیدهند و آن را گناه میدانند. همچنین کلیسای ارتدکس نیز هرگونه رابطه بین دو همجنس را مردود میداند. با این وجود برخی کلیساها همچون کلیسای انگلیکان کانادا، کلیسای منونایت هلند و کلیسای سوئد و بسیاری دیگر از کلیساها در کشورهایی همچون نروژ و آلمان ازدواج همجنسگرایان را رسمی میدانند و آن را تقدیس میکنند.
در سال ۲۰۱۱ و پس از قتل یکی از فعالان حقوق همجنسگرایان در اوگاندا اسقف اعظم کانتربری بیانیهای صادر کرد که در آن هشدار داده بود نباید از همجنسگرایان چهرهای اهریمنی نشان داد. او افزوده بود سخنانی که چهرهای شیطانی از همجنسگرایان نشان میدهد عواقب خطرناکی دارد. بیانیه او مورد حمایت اکثر رهبران مذهبی انگلیکان قرار گرفت. آنها در حمایت از چنین بیانیه گفته بودند: «ما از این سخنان حمایت میکنیم چرا که هیچکس نباید به خاطر تعصبهای دیگران در ترس و وحشت زندگی کند.»
اما اسلام
رابطه جنسی همجنسان در اسلام از گناهان کبیره است. این عمل از جانب محمد، پیامبر اسلام و تمامی امامان شیعه نهی شده و از عواقب اخروی آن به شدت یاد شده است. مجازاتهای دنیوی سنگینی نیز برای لواط و دیگر کنشهای همجنسخواهانه در نظر گرفته شدهاست. در فقه شیعه و قوانین ایران، لواط کیفر اعدام دارد و تفخیذ مجازات حدی ۱۰۰ ضربه تازیانه و در بار سوم یا چهارم اعدام، بوسیدن پسران از روی شهوت و خوابیدن عریان دو مرد یا دو زن در زیر پوشش مشترک، بدون وجود ضرورت، مجازات تعزیری دارد. مساحقه مستحق مجازات حدی یکصد ضربه شلاق و در نوبت چهارم مستوجب اعدام است.
البته در برخی از مذاهب اسلامی فتاوایی از برخی فقها آمده که بر اساس آن لواط با غلام مملوک «عبد» حد ندارد و مخالفینشان نیز آن را به حلال بودن لواط تعبیر کردهاند. برای مثال ناصرخسرو میسراید:
می و قیمار و لواطت به طریق سه امام مر ترا هر سه حلال است، هلا سر بفراز
بهویژه مشهور است مالک بن انس پیشوای مذهب مالکی لواط را جایز دانسته، هرچند در الموطای مالک چنین چیزی وجود ندارد و مالکیان نیز آن را قبول ندارند. «مرتضا راوندی» در کتاب «تاریخ اجتماعی ایران» در این مورد نوشته است: «شاهدبازی حرام است و همه پیران و زاهدان کنند. وقتی فقهای اربعه با این اوضاع روبهرو میشدند ناچار بودند فتوایی بدهند که نه سیخ بسوزد نه کباب. لذا برخی غلام غیرمملوک را منع و غلام مملوک را تجویز کردهاند.»
هرچند که در قرآن نصح صریحی مبنی بر نفی همجنسگرایی وجود ندارد و همچنین در قرآن اشاره کاملی به عمل همجنسگرایی نشده است. بلکه آمده قوم لوط افرادی بودند که با پسران میآرامیدند و علاوه بر این یکی از اصلیترین دلایل عذاب آنان راهزنی بوده است. بر اساس «تفسیر المیزان» معتبرترین تفسیر شیعی در قرآن آمده است که هنگامی که دو فرشته به صورت دو پسر نوجوان بر لوط ظاهر شدند این قوم به هر نحو خواستار برقراری رابطه جنسی با آنها بودهاند و به خانه لوط هجوم میبرند که مصداقی از تجاوز و امری است که امروزه از آنان به عنوان بچهبازی یاد میشود. همچنین ابراهیم با آگاهی به کارهای قوم لوط به دفاع از آنان پرداخت و با خداوند مجادله کرد اما مورد سرزنش خدا قرار نگرفت بلکه حس شفقت او ستوده شد.
آیین بهایی رابطه جنسی میان مردان را رد میکند و هرگونه رابطه جنسی میان همجنس را تحریم کرده است. مجازات لواط و زنا در بهاییت از پیش تعیین شده نیست و تعیین آن به بیتالعدل سپرده شده است. «بهااله» در توضیح ممنوعیت روابط همجنسگرایانه گفته است: «هر قدر عشق و محبت بین دو همجنس شدید و خالص باشد، اگر به روابط جنسی منجر شود نادرست و خطاست.»
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»