Saturday, 18 July 2015
27 March 2023

«جنبش سبز در اتاق احیا»

2011 February 14

مطلب‌هایی که در این بخش تارنمای رادیو کوچه منتشر می‌شود یا انتخاب دبیر روز سایت و یا پیشنهاد دوستان رادیو است که می‌تواند از هر گروه یا دسته و یا مرامی باشد. نظر‌های مطرح شده در این بخش الزامن نظر رادیو کوچه نیست. اگر نقد و نظری بر نوشته‌های این بخش دارید می‌توانید برای ما ارسال کنید.

به‌دست طبیب بینوا

منبع: طبیب ستان

در روز 25 بهمن هشتاد ونه‌، جنبش سبز روی برانکارد‌، توسط چند نفر به اتاق «سی‌پی‌آر» آورده می‌شود. تیم احیا‌ خود را برای برگرداندن حیات به جنبش سبز آماده می‌کنند. یکی از هم‌راهان سابقه‌ای  از شرایط بیمار را به این شرح برای سرپرست تیم احیا‌ تعریف می‌کند:

جنبش سبز فقط 18 ماه عمر دارد‌. وقتی متولد شد خیلی مایه امیدواری خانواده بود. چه روزها و شب‌ها که پای او نشستیم و با شادی او شاد بودیم و با غم‌هایش غصه‌دار‌. هنوز عمری از او نگذشته بود که حسابی در خانواده‌، با خوش زبونی‌هاش، طرف‌دار جمع کرده بود. یکی می‌گفت‌: «مهم این است که بچه همه چیزش درست باشد و بهم بیاید‌. این‌که فقط خوش‌گل باشه یا سر زبون داشته باشد دلیل خوبی او نیست.» ولی کسی به حرف او توجه‌ای نمی‌کرد تا این‌که تحت فشار زیادی که فکر می‌کنیم به خاطر کم بودن سنش بود و تحمل آن را نداشت به حالت اغما فرو رفت و به این وضعیت افتاد.

دکتر تیم  یک بررسی اولیه از وضعیت فعلی بیمار انجام داد و آن را برای ثبت در پرونده به این شرح گزارش کرد:

جنبش سبز فقط 18 ماه عمر دارد‌. وقتی متولد شد خیلی مایه امیدواری خانواده بود

«کودک 18 ماهه درشت‌تر از هم سن‌های خود با ظاهری کبود‌، بدون هر‌گونه علایم ظاهری حیات به‌وسیله چند نفر که خود را قیم او اعلام می‌کنند به اورژانس آورده شده است. در نگاه اول هیچ‌گونه اثری از اقدام به خودکشی دیده نشد‌. در جاهایی از بدن بیمار آثار ضربه مشاهده می‌شود. دهان بیمار توسط هم‌راهان او دوخته شده است که به گفته آن‌ها به علت ترس از آزاردیدن اعضا خانواده از صدای بیمار بوده است. قلب بیمار هیچ‌گونه آثار حیات ندارد. تنفس کاملن سطحی و بطئی می‌باشد . هشیاری بیمار در حداقل‌ترین عدد از معیار‌های سنجش هشیاری می‌باشد.»

مشورت فوری بین اعضای تیم انجام شد تا مشخص شود آیا بیمار شانسی برای برگشت حیات دارد یا نه‌؟ و بهترین اقدام فوری برای موفقیت‌آمیز بودن عملیات احیا‌ چیست؟  هر کدام از اعضا‌ پیشنهادی برای کمک به بیمار داشتند‌. پیشنهاد‌هایی که بیش‌ترین حمایت را داشتند به این شرح بود:

الف) باز کردن فوری راه تنفس بیمار با باز کردن بخیه‌های که خانواده بیمار بر لبان او زده‌اند

ب) دادن یک شوک فوری با میزان حداکثر به بیمار برای کمک به حرکت احتمالی قلب

ج) تنفس مصنوعی دهان به دهان  به بیمار با استفاده از پرسنل تیم و کمک گرفتن از اعضا خانواده

د) کمک از تیم‌های درمانی خارج از بیمارستان به اشکال دخالت مستقیم و یا غیر‌مستقیم آن‌ها

تیم احیاء کار خود را آغاز می‌کند. هم‌راهان و خانواده بیمار اضطراب فراوان دارند. آیا کودک نوپای آن‌ها از اغما سر بر خواهد آورد؟

«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»

|

TAGS: , , , , ,