پویا / رادیو کوچه
کمدی‌های رمانتیک همواره مورد اقبال تماشاگران در سینماها بوده‌اند. فیلم‌های بی‌شماری را می‌توان در این ژانر نام برد، که محبوبیت فراوان کسب کرده‌اند. اما آن‌چه که این فیلم‌ها را جذاب نشان می‌دهد، درونمایه‌ی آن‌ها نیست. همه‌ی این فیلم‌ها عمدتن بر محور شکل‌گیری رابطه‌ی عاشقانه بین دو شخصیت اصلی ماجرا استوار هستند که طنز نیز چاشنی کار شده است. در پایان نیز قهرمان داستان دل پارتنر خود را به دست می‌آورد. از آن‌جایی که از ابتدای داستان، پایان آن قابل پیش‌بینی است، موفقیت این فیلم‌ها نیز در نحوه‌ی روایت، شخصیت‌پردازی و بازی‌گران آن‌ها خلاصه می‌شود. روایت‌های عاشقانه‌ی فرعی، و حضور رقیبان عشقی نیز، معمولن به یاری نویسنده می‌آیند. در این فیلم‌ها آن‌چه باید به تصویر کشیده شود که تماشاگر دوست دارد شاهد آن باشد. این فیلم‌ها شاید ارزش سینمایی، هنری و حتا اجتماعی نداشته باشند، اما سرگرم‌کننده هستند و شاید بتوان لفظ اعتیادآور را نیز در موردشان به کار برد.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
موضوع برنامه‌ی این هفته نیز یک کمدی رمانتیک است. فیلم «بی قید و بند» (No Strings Attached)به کارگردانی «ایوان رایتمن» (Ivan Reitman)و بازی ناتالی پورتمن. آدام (با بازی اشتون کوچر) دستیار تهیه‌کننده، در برنامه‌های درجه‌ی چندم تلویزیونی است. او که سودای نویسندگی نیز در سر دارد، به‌طور اتفاقی در یک میهمانی «اما» (با بازی ناتالی پورتمن) را می‌بیند. آن‌ها قبلن وقتی که شش‌ساله بودند، با هم آشنا شده‌اند، و اکنون پس از بیست‌سال این آشنایی تجدید می‌شود.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Ubfcfs98MBw[/youtube]
مدت چندانی نمی‌گذرد که «ونسا»، دوست دختر آدام، او را به‌خاطر پدر معروف و ثروت‌مندش رها می‌کند. آدام شکست‌خورده از این موضوع، به مشروبات الکلی روی می‌آورد. او خسته از وضعیت خود، شروع به تماس با شماره‌هایی که در تلفن هم‌راه خود دارد می‌کند. پیش‌بینی باقی ماجرا چندان دشوار نیست. آدام و اما دوباره سر راه هم قرار می‌گیرند و با هم وارد رابطه می‌شوند. اما رابطه‌ی آن‌ها چیز دیگری است و تنها در سکس خلاصه می‌شود. آدام خسته از مشکلات قبلی و اما که پزشک است به‌خاطر فشارهای کاری، نمی‌خواهند که رابطه‌ی عاشقانه داشته باشند. آن‌ها با هم قرار می‌گذارند که تنها رابطه‌ی جنسی داشته باشند و هیچ احساسی بین آن دو به وجود نیاید. چنان‌چه احساسی شکل گرفت نیز، رابطه پایان یابد. ولی آیا چنین رابطه‌ای می‌تواند پایدار بماند؟ این سوالی است که فیلم حول آن شکل گرفته است.
ایوان رایتمن در عرصه‌ی سینمای کمدی، کارگردانی شناخته‌شده و کارنامه‌دار است. او در این عرصه حضور موفقی داشته، ولی هیچ‌یک از فیلم‌هایش به تنهایی به فیلمی خاطره‌انگیز تبدیل نشده است. شاید موفق‌ترین فیلم او را بتوان فیلم «جن گیرها» (ghost busters) با بازی ب«یل موری» و «هارولد رامیس» به حساب آورد. فیلمی که در دهه‌ی 80 ساخته شد، و چنان موفق بود که مجموعه‌ای انیمیشن با همین نام پس از آن ساخته شد. اما رایتمن در طی بیست‌سال گذشته هرگز نتواسته فیلمی در سطح جن‌گیرها بسازد. «بی‌قید و بند» نیز تاکنون تجربه‌ی چندان موفقی از آب در نیامده است. فیلم‌نامه‌ی نه چندان خوب که فاقد گفتگوها‌ی خلاقانه است از یک سو، و بازی ضعیف «اشتون کوچر» از سوی دیگر، باعث شده تا ناتالی پورتمن محور اصلی فیلم شود. اگرچه در این فیلم نمی‌توان از پورتمن انتظار بازی‌ای در سطح قوی سیاه را داشت، اما در اکثر صحنه‌های فیلم، او چندین پله بالاتر از کوچر است. اشتون علی‌رغم داشتن جاذبه‌های فیزیکی، فاقد شخصیتی است که ادامه یافتن چنین رابطه‌ای را باور پذیر نشان دهد.
اگر به‌دنبال سرگرم شدن هستید، مطمئنن با دیدن «بی‌قید و بند» خنده بر لبان شما خواهد نشست. بی‌قید و بند فیلمی متوسط است از کارگردانی کاربلد و با حضور بازی‌گرانی سرشناس. امتیاز این فیلم در تارنمای IMDB 6.2 از مقیاس 10 است. این فیلم دارای برچسب R است، و دیدن آن را برای افراد کم‌تر از 17 سال بدون حضور والدین، توصیه نمی‌شود.
منابع
http://www.imdb.com/title/tt141123
http://www.reelviews.net/php_review_template.php?identifier=2254
http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110119/REVIEWS/110119982/1023
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
