سروش / رادیو کوچه
souroosh@radiokoocheh.com
« فیلمنامه ساختاری است که فرو می‌ریزد تا ساختار دیگری را بنا سازد»
امروز مصادف با سال روز کشته شدن پیر پازولینی رمان‌نویس، روزنامه‌نگار، فیلسوف و کارگردان مطرح سینمای ایتالیا است. وی از برجسته‌ترین هنرمندان و روشنفکران ایتالیاقرن بیستم بود که در سال ۱۹۷۵ در اوستیا در نزدیکی رم، به دست جوانی به قتل رسید که مدعی شد پازولینی قصد تجاوز به او را داشته است. هر چند که بسیاری معتقدند قتل او مشکوک و به دلیل انگیزه‌های سیاسی بوده است.
پیرپائولو پازولینی ۵ مارس ۱۹۲۲ در شهر بولونیا به دنیا آمد. پدرش افسر ارتش و مادرش در زادگاه او کازارسا در منطقه فریول آموزگار بود. خانواده پازولینی به خاطر ماموریت های پدر مدام تغییر مکان می دادند. او پس از اتمام دوران دبیرستان به تحصیل در رشته تاریخ هنر و ادبیات پرداخت.
اولین دفتر شعرش به نام «شعر در کازارسا» در سال ۱۹۴۲ در بولونیا منتشر شد که اشعار آن به گویش فریولی و برای بیشتر مردم نامفهوم بود. در سال ۱۹۴۴ بنیادی به نام «آکادمی زبان فریولی» تاسیس کرد تا به فرهنگ و ادب فریولی در ایتالیا چهره تازه ای بدهد.
سینمای پازولینی آمیزه‌ای از شعر، استعاره، اسطوره‌شناسی، روان‌شناسی و دیالکتیک مارکسیستی است.
وی فعالیت اش را در سینما با نوشتن فیلمنامه شب های کابیریا برای فدریکو فلینی آغاز کرد.
فیلم انجیل به روایت متی او هنوز زیباترین و غیر متعارف ترین روایتی است که تا کنون از زندگی عیسی مسیح در سینما ارائه شده است. تمام فیلم با بازیگران غیر حرفه‌ای و در لوکیشن های بدیع و خیره کننده فلسطین فیلمبرداری شده است.
بسیاری از فیلم های پازولینی، اقتباس های مدرن از آثار کلاسیک ادبی جهان اند که با تاویل ویژه او ارائه شده اند، آثاری چون ادیپ شهریار، مده‌آ، دکامرون، حکایت‌های کانتربوریداستان‌های عشقی هزار و یک شب. و
آخرین فیلم پازولینی قبل از مرگ، فیلمی است با نام سالو یا ۱۲۰ روز در سودوم که پازولینی فیلمنامه آن را با کمک رولان بارت بر اساس داستان غریب و پورنوگرافیک مارکی دوساد نوشته است و بیانیه‌ای است علیه فساد اخلاقی فاشیسم ایتالیا.
پازولینی نه تنها یک فیلمساز برجسته، بلکه شاعری بزرگ و نظریه پرداز معتبر سینما نیز بود. مقاله سینمای شعر که او در ژوئن ۱۹۶۵ در نخستین فستیوال فیلم پزارو قرائت کرد و در اکتبر ۱۹۶۵ در نشریه کایه دو سینما منتشر شد، یکی از مهم ترین مقاله هائی است که در باره ماهیت شعرگونه سینما و زیبائی شناسی آن نوشته شده و از اعتبار آکادمیک و تحلیلی بسیاری برخوردار است.
پازولینی در ۱۹۷۵ در اوستیا در نزدیکی رم، به دست جوانی به قتل رسید که مدعی شد پازولینی قصد تجاوز به او را داشته است. اما بسیاری معتقدند که قتل او مشکوک و به دلیل انگیزه‌های سیاسی بوده است.
منابع
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
