مطلب وارده/ عراق/ رادیو کوچه
روز جمعه 6 اسفند ماه، کردستان عراق، روزی پر از امید و باور به اراده رشد را پشت سر نهاد. گرچه حزب پارتی دمکرات کردستان، تمام ورودی و خروجی‌های شهر اربیل را مسدود کرده بود و با مستقر کردن نیروی پیاده نظام و لباس شخصی سعی در کنترل اوضاع و عدم شکل گیری تظاهرات را داشت، در شهر سلیمانیه بیش از 65000 نفر در میدان آزادی به نماز جمعه پیوستند و خواهان اصلاحات و تغییر رییس حکومت اقلیم و استعفای بارزانی شدند و چهره‌های مذهبی هم به حرام بودن استفاده از گلوله و ترور علیه برادران هم خون و هم کیش خود، تاکید داشتند که با کف و سوت و نوای الله اکبر مردم، هم‌راه شد.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
در کشورهای اروپایی و آمریکا و کانادا نیز تظاهراتی مشابه توسط کردهای عراقی برگزار شد و سی‌ان‌ان هم در گزارش خود تصاویری ویدئویی از تظاهرات کردهای مقیم کشور سوید منتشر کرد که در آن دستار قرمز و عکس بارازنی را به آتش کشیدند و زیر پا نهادند و شعارها این بود که دوران سلطه مافیایی خانواده 1975 به پایان رسیده است و یکی از تحلیل گران سیاسی نزدیک به سفارت آمریکا در استکهلم اعلام داشت که «کشور ایالات متحده، دیگر چندان باوری به ریاست اقلیم و بارزانی ندارد، و عقلانیت و نحوه تعامل او با مردمان خودش، چندان امروزی و پسندیده نیست و نحوه کشتار معترضان در شهرهای مختلف کردستان، اثبات کننده این تفکر است» و یکی دیگر از چهره‌های سیاسی تظاهرات‌کننده در میدان آزادی سلیمانیه به خبرنگار تابناک اظهار داشت که «انتشار آتش‌زدن عکس بارزانی از سی‌ان‌ان، خود نشانه عدم باور آمریکا به این حزب سیاسی است که از سال 1946 توسط روس‌ها در موازات با جمهوری مهاباد، تاسیس شده است و آمریکا به دقت اوضاع کردستان را تحت نظارت و مطالعه دارد و فعلن واکنشی رسمی نشان نداده است».
در کنار این چهره سیاسی، پلاکاردی روی دست یکی از نوجوانان شرکت کننده در راه‌پیمایی بود که نوشته بود:BYE BYE BARZANI و نیز کلمات آزادی، زیستن، کردستان و.. به چشم می‌خورد
ساعت 11 صبح روز جمعه، اعضای دفتر سیاسی اتحادیه میهنی کردستان و نهضت تغییر– گوران– با حضور افرادی مانند ملا بختیار، دلیر‌سید‌مجید، هیرو ابراهیم احمد و از گوران افرادی مانند نوشیروان مصطفی امین، قادر حاج‌علی و عثمان حاج‌محمود شرکت داشتند و اتحادیه مینی کردستان اعلام داشت که برای ایجاد حکومت چند حزبی در کردستان، و انتخابات جدید در اسرع وقت ممکن آمادگی لازم دارد و نیز تلویزیون و رسانه‌های گوران و اتحاد میهنی کردستان، فضای جلسه و نتایج آن را مثبت اعلام کردند.
اما همان‌گونه که بسیاری از تحلیل‌گران سیاسی باور دارند، بارزانی به آسانی دست از قدرت نمی‌شوید و او در برابر این پرسش که در کردستان نارضایتی وجود دارد، به آژانس خبری IPALMO اعلام کرد که «آماده‌ام که به ملتم گوش فرا دهم، همیشه هم‌راه خواسته‌های روای ملتم بوده‌ام، متاسفانه در هنگام تظاهرات، گروهی اندک از خط خود پا فراتر گذاشته‌اند و به مقر حزب‌ها، هجوم برده‌اند و مرکز کانال تلویزیون را به آتش کشیده‌اند و مغازه‌های مردمان را تاراج کرده‌اند. من همیشه با خواسته‌های ملتم هم گام بوده‌ام، از 16 سالگی به صفوف مبارزه برای خدمت به این ملت پیوسته‌ام ، مطمئنن در سن و سال فعلی‌ام، علیه خواسته‌های مردمانم نخواهم ایستاد. در انتخابات 72 درصد آرا را به دست آورده‌ام اما اگر امروز، 50000 نفر، خواهان رفتن من باشند، من آماده‌ام که از قدرت، استعفا دهم و من هرگز علیه ملت خودم، نیروی نظامی را به کار نبرده‌ام.»
این سخنان تبلیغی، در حالی منتشر شد که تنها در شهر سلیمانیه 65000 نفر یک‌صدا فریاد استعفای او را سر می‌دادند، در چمچمال هم همین شیوه ادامه داشت و مردمان در جلوی ساختمان شاخه 19 پارتی تظاهرات کردند که بازهم فاجعه سلیمانیه تکرار شد و با تیراندازی افراد حزب بارزانی 1 نوجوان 12 ساله – به اسم دیلان محمد – کشته و 5 نفر زخمی شده‌اند. که عکاس تلویزیون KURD SAT و خبرنگار KURDESTAN TV هم جزو زخمی‌شدگان هستند. و در کلار هم تظاهرات به تیراندازی ختم شد و نیروی زرهی بارزانی برای پشتبانی از مقر حزب پارتی، از خانقین وارد شهر کلار شد و تا ساعت 8 شب روز جمعه، 1 نفر کشته و 27 نفر زخمی ، توسط آژانس‌های خبری اعلام شدند. و شهرهای حلبچه و سلیمانیه و کلار و خانقین و چمچمال و … شعار اصلی شان، برکناری بارزانی از قدرت می‌باشد و شاید رفتارهای خشن این حزب، صحت گفته‌های بارزانی را با چالشی جدی روبه‌رو می‌کند. یکی از مقامات امنیتی کردستان به خبرنگار تابناک اظهار می‌دارد که «حکومت اقلیم نمی‌تواند بیش از این فساد قدرت و مالی و اداری ساختار خود را مورد چشم‌پوشی قرار دهد و دیگر نیروی مخالف حکومت و اپوزیسیون، روز به روز در حال قدرت گرفتن است و برای نسل جوان مشتاق تغییر، نمی‌شود که وعده های رنگین و فریبنده داد.»
نیروهای حزب پارتی، تمام سعی خود را به کار بستند که تظاهراتی در این شهر شکل نگیرد اما بسیاری از مردمان از کتک زدن چند جوان توسط چماق به دست‌های این حزب حکایت دارد که در حال عبور کارناوال خیابانی و نمایشی هواداران حزب پارتی، رخ داد.
مایکل روبین – کارشناس موسسه امریکن اینترپرایز واشنگتن- در تازه‌ترین نوشته خود، صدام در کردستان، مسعود بارزانی را به صدام و فرزندانش– مسرور و منصور – را به عدی و قسی تشبیه می‌کند. وی در این نوشته می‌گوید: کردستان پیش‌تر نمونه و الگوی دمکراسی بود در عراق، اما پس از رخ داد نسل‌کشی روز 5 شنبه و روزهای بعد، دگرگون شده است چون عراقی‌ها پس از فروپاشی صدام حسین شاهد آزادی و دمکراسی بودند اما در کردستان عشیره و تبار، حکم‌رانی می‌کنند. قبل از این وقایع می‌توانستند اقلیمی آرام و آسوده داشته باشند اما جوانان در دفاع از وقایع سرنگونی دیکتاتور در تونس و مصر قصد راه‌پیمایی داشتند، اما پارتی دمکرات کردستان عراق، به آن‌ها تیراندازی کرد و به ترور دست یازید و موضع‌گیری بارزانی، مشابه حسنی مبارک بود که به آتش زدن پای‌گاه و مقر حزب مخالف – گوران، تغییر – دست یازید.
بنا به دستور حزب پارتی دانش‌گاه صلاح‌الدین در اربیل تعصیل شده و به اجبار همه دانش جویان را به شهرها و روستاهای خود بازگردانیدند اما دانش گاه سلیمانیه آزادانه به تنظیم و اجرای برنامه راه پیمایی‌ها پرداخت. پس از انجام راه‌پیمایی‌های روز جمعه، 4 نفر از جوانان تنظیم‌کننده تظاهرات 4 نفر از فعالان- نه‌وزاد بابان، خالد مه‌جید، موئه‌یه‌د ئه‌حمه‌د، شاخه‌وان ناسح– از طرف نیروهای امنیتی ربوده شده‌اند و کسی از سرنوشت آن‌ها مطلع نیست. و در این زمینه سایت استان‌دار هم اعلام کرده است که : توسط حزب پارتی بسیاری از اعضای حزب یکگرتوی اسلامی– متحد اسلامی– مورد تهدید واقع شده‌اند و هم چنین این سایت گزارش کرده است که علایمی نشان‌گر آن است که در مناطق تحت سلطه خود، به همه مقرها و پای‌گاه‌ها و دفترهای اپوزیسیون شبانه حمله کنند تا اوضاع را بهتر کنترل کنند.
یکی از کارشناسان تاریخ سیاسی کردستان اظهار داشت که «در کنسرت 13 پارتی – کنگره 13 – مشخص بود که بارزانی سعی داشت اختلاف درون حزبی- بین خود و نچیروان و مسرور- را پنهان کند و حزب را به امنیتی شدن، سوق دهد به طوری که بسیاری از افراد اداره اطلاعات و امنیت پارتی– پاراستن – بر کرسی مقام های حکومت اقلیم تکیه زده‌اند و می‌توان این حکومت فعلی بارزانی را یک حکومت کاملن امنیتی نامید، که هنوز هم اختلاف‌های درون حزبی آشکار است و فعلن فازل میرانی، بر کرسی دفتر سیاسی حزب تکیه دارد. فعلن شهرهای کرکوک و اربیل تحت تدابیر شدید امنیتی است.
بیشتر بخوانید:
«جمعه اعتراضی در کردستان و سفر طالبانی به کویت»
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
