رادیو کوچه
یازده تن از چهره‌های شاخص نهضت آزادی و ملی مذهبی با انتشار بیانیه‌ای نسبت به در خطر بودن سلامت ابراهیم یزدی دبیر کل نهضت آزادی ایران که در حال حاضر در بازداشت به سر می‌برد هشدار دادند. ابولفضل بازرگان، محمد بسته نگار، حبیب‌اله پیمان، غلام‌عباس توسلی، رضا رییس‌طوسی، عزت اله سحابی، هاشم صباغیان، احمدصدر حاج‌سیدجوادی ، اعظم طالقانی ، نظام‌الدین قهاری و علی‌اکبر معین‌فر از امضا کنندگان این بیانیه هستند.
به گزارش جرس، متن کامل بیانیه به شرح زیر است:
اکنون چند هفته از بازداشت دکتر ابراهیم یزدی دبیر کل نهضت آزادی ایران در نیمه شب پس از رخدادهای عاشورا می‌گذرد . این بازداشت درحالی انجام شد که دکتر یزدی با کهولت سن و ابتلا به سرطان پروستات و گذرانیدن دوره‌های سخت شیمی درمانی در شرایطی است که بنا به گواهی پزشکان و متخصصان نیاز مبرم به مراقبت‌های ویژه پزشکی اعم از معاینات مرتب و آزمایش‌های ادواری و مصرف منظم دارو و استفاده از لوازم پزشکی دارد . وضعیت جسمی دکتر یزدی به گونه ایست که نحوه زیست ایشان را متفاوت از افراد عادی می‌نماید.
پیشینه نزدیک به شش دهه فعالیت‌های آزادی خواهانه و اسلام‌گرایانه دکتر یزدی در داخل و خارج از کشور برای همگان روشن است . بی‌گمان یزدی یکی از پای‌گذاران انقلاب اسلامی در هنگامه پیروزی انقلاب بر نظام استبداد سلطنتی و از مشاوران مورد اعتماد رهبر انقلاب بود و این اعتماد به حدی بود که ایشان اجازه دریافت وجوهات شرعی را به دکتر یزدی داده بود و آگاهان به امور حوزوی می‌دانند که این اجازه چه مفهومی دربردارد.
اما در سالهای پس از انقلاب هیچ‌گاه این نزدیکی منجر به فرو گذاشتن استقلال فکری و عدم اظهار نظر شفاف دیدگاه‌ها از سوی دکتر یزدی نشد وی پس از استعفای دولت موقت و کناره‌گیری از کلیه مقام‌های دولتی ، همواره سعی نموده دیدگاه‌های انتقادی خود را در راستای خط مشی مسالمت آمیز و به دور از خشونت و در چهارچوب قانون اساسی و اعلامیه جهانی حقوق بشر و با در نظر گرفتن منافع ملی و مصالح کشور نسبت به حاکمیت، به صورت شفاف و علنی با مردم در میان گذارد.
اینک شنیده ها حاکی است که دکتر یزدی در سلول انفرادی بسر برده و از امکانات متناسب با شرایط جسمی محروم بوده و کسانی که ایشان را به تازگی دیدهاند وضعیت نامناسب ناشی از بیماری و فشارهای زندان را در چهره تکیدهاش گزارش مینمایند. این وضعیت زنگ خطری جدی برای سلامتی دکتر یزدی است.
متصدیان امور باید بدانند این نحوه برخورد در مقابله روشن با آموزه های دینی و منشور حقوق بشر و قوانین مدنی کشور است و آیا می دانند روایت دربند کشیدن پیرمردی هفتادوهفت سالهای با آن سوابق ملی و آزادی خواهانه در چنین وضعیت جسمی را آیندگان این مرز و بوم چگونه خواهند نوشت و چه قضاوتی خواهند کرد ؟
در اینجا به دلیل وضعیت ویژه دکتر یزدی از طرح هرگونه نقد و اعتراض سیاسی و حقوقی در پیوند با بازداشت‌های گسترده و خارج از قانون، خوداری می‌کنیم و به عنوان یک امر اخلاقی و صرفن از جهت رعایت حقوق انسانی از مقامات مسوول انتظار جدی داریم که با آزادی ایشان و فراهم آمدن شرایط ادامه خدمات پزشکی از بروز اتفاقات ناگوار جلوگیری نمایند و چنانچه با وجود گذشت چندین هفته از بازداشت ایشان، هم چنان تصور می کنند، نیاز بیشتری به انجام بازجویی است میتوانند همانند سال 81 که دکتر یزدی با احضار به دادگاه انقلاب بیش از پنجاه جلسه بازجویی بدون بازداشت را پس داد ، امور خود را پی‌گیری نمایند.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
