محبوبه / رادیو کوچه
اول به سراغ یهودی‌ها رفتند
من یهودی نبودم، اعتراضی نکردم .
پس از آن به لهستانی‌ها حمله بردند
من لهستانی نبودم و اعتراضی نکردم .
آن‌گاه به لیبرال‌ها فشار آوردند
من لیبرال نبودم، اعتراض نکردم
سپس نوبت به کمونیست‌ها رسید
کمونیست نبودم، بنابراین اعتراضی نکردم .
سرانجام به سراغ من آمدند
هر چه فریاد زدم کسی نمانده بود که اعتراضی کند.
دهم فوریه مصادف با زادروز برتولت برشت نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر و شاعر آلمانی است. او را بیشتر به عنوان نمایشنامه‌نویس و بنیانگذارتئاتر حماسی، و به‌خاطر نمایشنامه‌های مشهورش می‌شناسند. اما برتولت برشت علاوه بر این که نمایشنامه‌نویسی موفق و کارگردانی بزرگ بود، شاعری خوش‌قریحه نیز بود و شعر‌ها، ترانه‌ها و تصنیف‌های پر‌معنا و دل‌انگیز بسیاری سرود.
برتولت برشت در10 فوریه 1898 در ایالت بایر در جنوب آلمان بدنیا آمد. پدرش کاتولیک ومدیر یک شرکت تجارت کاغذ بود و مادرش پروتستان وفرزند یک خادم بود.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
برتولت سرودن شعرهایش را در ۱۵ سالگی و پیش از نمایشنامه‌نویسی آغاز کرد و نخستین سروده‌هایش را بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۷ سرود و آن‌ها را در نشریات محلی منتشر کرد. در سال ۱۹۱۸، هنگامی که به خدمت سربازی اعزام شد افزون بر کار در بیمارستان نظامی پشت جبهه، سروده‌هایش را همراه با نواختن گیتار برای سربازان می‌خواند و آن‌ها را مجذوب نوای گرم و سرود دلنشین خود می‌کرد.
برتولت برشت همه گونه شعری سروده و در تمام حوزه‌های شعری طبع آزمایی کرده است.
بسیاری اعتقاد دارند که شعرهای نمایشی برشت از مهم‌ترین شعرهای او هستند. این‌ها شعرهایی هستند که به صورت سرود، تصنیف یا ترانه در متن نمایشنامه‌های او وارد شده‌اند و به مناسبت‌های موضوعی خاص، یا برای غنا بخشیدن به موضوع و افزایش میزان اثرگذاری و جلب توجه و جذاب و شورانگیز کردن متن، به صورت پیش درآمد، میان پرده، موخره یا درمیان متن آورده شده و توسط بازیگران تک خوان یا گروه همسرایان، گاهی دکلمه و گاهی همراه با موسیقی به آواز خوانده می‌شوند.
ازنمایشنامه‌های مشهور او می توان به زندگی گالیله،ننه دلاور و فرزندانش،دایره گچی قفقاری،آدم آدم است و سرود آنکه گفت آری وآنکه گفت نه اشاره کرد.
سرانجام برتولت برشت در 14 اوت سال1956زمانی که دراوج بلوغ هنری بود در سن 58 سالگی در شهربرلین و بر اثرحمله قلبی درگذشت.
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
