در حالی که فرایند دوستیابی برروی شبکههای اجتماعی امروزه به یک نگرانی بزرگ تبدیل شده است، نتایج تحقیقات محققان دانشگاه آکسفورد نشان میدهد که از دوره ما قبل تاریخ تا دنیای مجازی روی وب، مغز انسان تنها قادر به پذیرش تنها 150 دوست بوده است و فضای «نئوکورتکس» مغز برای دوستیابی از یک محدودیت برخوردار است و قادر نیست که بیش از 150 دوست رابرای خود تعریف کند.
به گزارش مهر، این محققان در این خصوص اظهار داشتند: «در کل، دنیای اجتماعی ما بسیار کوچک است حتی اگر اینترنت امکان وسیع کردن این دنیا را از طریق ارسال کارت‌پستال‌های مجازی برای هزار و 500 دوست اینترنتی فراهم کند باز تنها 150 دوست واقعی میتوانند در ذهن یک فرد بگنجند.»
«نئوکورتکس» مسوول پردازش افکار آگاهانه و زبان است و توانایی ایجاد تماس این فضای مغزی با دیگران تنها برابر با 150 نفر است. بنابراین بهتر است که این محدودیت به جای آنکه صرف افراد ناشناس شود برای دوستی با آشنایان مورد استفاده قرار گیرد.
به طور خلاصه یک شخصیت مجازی (آواتار) همان ابعاد یک فرد در پوست و استخوان را دارد چرا که این مغز است که باید هر دو دنیای مجازی و واقعی را شکل دهد و از آنجا که تواناییهای مغز به ساختار فیزیکی آن محدود میشود بنابراین دوستیابی بیش از حد در یک دنیای مجازی بیفایده است.
این محققان انگلیسی به منظور دستیابی به این نتایج، ترافیک آنلاین کسی که هزاران تماس مجازی بر روی شبکههای اجتماعی دارد را با کسی که تماسهایش به چند صد دوست محدود میشود مقایسه کردند. نتایج این تحقیقات نشان داد که تفاوت زیادی میان این دو فرد در کیفیت ارتباط با دیگران وجود ندارد.
این بررسیها در ادامه یک سری از تحقیقاتی انجام شد که این دانشمندان در دهه 90 و با بررسی پویاییهای اجتماعی گروههای نوجوانان، محیطهای کاری و قبایل ما قبل تاریخ انجام داده بودند.
نتایج تمام این تحقیقات نشان میدهد که در تمام دوره های تاریخی، انسان تنها توانسته است روابط مهم خود را با حداکثر 150 نفر حفظ کند.
به گفته این دانشمندان، هر یک از ما پنج فرد بسیار صمیمی در زندگی خود داریم و پس از این افراد، دوستان و آشنایان بر پایه میزان صمیمیت در مغز دستهبندی میشوند و تنها 150 دوست میتوانند وارد لیست این طبقه‌بندی‌های مغز شوند.
براساس گزارش PC Worldاین محققان در این خصوص اظهار داشتند:«ما می‌توانیم هزار اسم را در پروفایل خود در یک شبکه اجتماعی داشته باشیم اما بدون ایجاد تماس در دنیای واقعی هیچ دوستی واقعی رخ نمی‌دهد و بنابراین پیش از ورود به یک زندگی مجازی باید قبول کنیم که مغز ما انتخاب اجباری خود را از قبل کرده است.»
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
