مه‌شب تاجیک/ رادیو کوچه
برج ایفل برجی فلزی در میدان «شان‌دو‌مارس» و در کنار رود سن واقع در شهر پاریس است. برج ایفل امروزه به عنوان نماد فرانسه شناخته می‌شود و یکی از شناخته‌شده‌ترین بناها در جهان است.
فایل صوتی را از اینجا بشنوید
از افتتاح برج ایفل 121سال می‌گذرد. این برج که امروزه به نماد شهر پاریس و حتا فرانسه تبدیل شده است، به مناسبت نمایش‌گاه جهانی پاریس و سال‌گرد صدمین سال انقلاب فرانسه براساس نقشه‌ای مبتکرانه ساخته شد.
«گوستاو ایفل» gustave eiffel در سال 1884 میلادی پیشنهاد احداث یک برج فولادی به ارتفاع بیش از سیصد متر را داده بود، این پیشنهاد با مخالفت‌های زیادی روبه‌رو شد، اما سرانجام عملیات احداث آن در ماه ژانویه سال 1887 میلادی آغاز شد و پس از دو سال و دو ماه و پنج روز احداث آن خاتمه یافت. این برج 312 متر ارتفاع داشت که امروزه به دلیل یک آنتن مخابراتی ارتفاع آن سیصد و هجده متر است. برج ایفل تا سال 1930 میلادی که آسمان‌خراش «کرایسلربیلدینگ» در نیویورک احداث شد، رفیع‌ترین بنای جهان محسوب می‌شد. برج ایفل به وزن ده هزار تن در سه طبقه احداث شده است.
هر هفت سال برای رنگ کردن آن نیاز به پنجاه تن رنگ است و دارای 1665 پله علاوه برآسانسورها است ایفل از زمان ساختش تا امروز هجده بار رنگ شده، یعنی به‌طور تقریبی هر هفت سال یک‌بار رنگ خورده است. نقاشی این بنا، به زعم سازنده‌اش، تمهیدی است برای حفظ ساختار آهنینش. رنگ آن تاکنون بارها تغییر کرده است، در ابتدا قهوه‌ای قرمز بوده، سپس زرد مایل به سرخ و حالا به رنگ برنز است. در رنگ‌آمیزی برج، طیف‌های متفاوتی آزموده شده است تا همه‌چیز به چشم مخاطبی که از دور بنا را می‌بیند یک‌پارچه بیاید. نقاشان زمانی نزدیک به یک سال را در پای این برج گذرانده‌اند و شصت پرده رنگ را آزموده‌اند تا به رنگ دل‌خواهشان رسیده‌اند. آخرین باری که ایفل رنگ شد سال 2001 بود که کار نقاشی نوامبر همان سال آغاز و ژوئن 2003 تمام شد.
تعداد پله‌هایی که به نوک برج منتهی می‌شود تقریبن پس از هر بار بازسازی تغییر کرده، در ابتدا 1710 پله وجود داشت، در اوایل دهه‌ی 1980 پس ازاولین بازسازی، تعداد آن‌ها به 1920 رسید و امروز نیز 1665 پله در ایفل به چشم می‌خورد. رستوران‌های متعددی در طبقه‌ی اول برج واقع شده است که مهم‌ترین آن‌ها رستوران «روس‌ها» Russian می‌باشد که دارای جوی به‌طور کامل روسی است و تصویری زنده از مسکو را در ذهن شکل می‌دهد. سالن تاتر «آلتیوود» Altitvode، که صحنه‌ی نمایش تاترهای شاخص و قابل تحسین فراوانی بوده است، نیز در همین طبقه واقع شده است. توریست‌ها، علاقه‌ی زیادی به تماشای پاریس از بالاترین نقطه‌ی برج نشان می‌دهند و تنها دلیل، آن است که منظره‌ی بسیار شگرف و زیبایی را در مقابل چشمانشان به نمایش می‌گذارد. سالانه بیش از شش میلیون نفر از این برج باعظمت دیدن می‌کنند.
از اتفاقات جالبی که در برج ایفل افتاده می‌توان به بازدید آدولف هیتلر از آن اشاره کرد. در جریان اشغال فرانسه در سال 1940 هیتلر تصمیم گرفت تا نوک برج برود و از آن‌جا به کل پاریس نگاه کند، اما فرانسوی‌های آزادی‌خواه کابل‌های آسانسور را قطع کردند و هیتلر مجبور شد تمام هزار و هفتصد و نود و دو پله‌ی برج را پیاده بالا برود. بنا بر طرح ایفل، ابتدا بنا بر این بود که تعداد پله‌ها با عدد سمبولیک 1789 سال انقلاب فرانسه منطبق باشد. در زمان سقوط نازی‌ها نیز هیتلر از یکی از ژنرال‌هایش خواست تا برج ایفل را تخریب کند، اما ژنرال «فون شولتیتز» که پاریس و بناهایش را بسیار دوست می‌داشت، از خون خود گذشت تا ایفل را زنده نگه دارد. و اما از مردی بگوییم که با این بنا خود و پاریس را برای همیشه جاودانه کرد.
«گوستاو ایفل» مهندس و سازنده‌ی برج ایفل در پاریس درسال 1832 از یک خانواده‌ی مرفه در شهر دیژون فرانسه متولد شد. وی پس از خاتمه تحصیلات خود در امتحانات ورودی دانش‌کده‌ی پلی تکنیک شرکت کرد ولی در این امتحانات موفق نشد و بنابراین تحصیلات مهندسی خود را در آموزش‌گاه مرکزی مهندسی پاریس ادامه داد و پس از خاتمه‌ی تحصیلات دریک کمپانی سازنده‌ی وسایل راه آهن مشغول کار شد. مهندس ایفل برج ایفل رابه مناسبت نمایش‌گاهی که در آن زمان در پاریس تشکیل شد ساخت و منظور او از ساختن این برج موقتی بود نه دایمی. دولت فرانسه فقط نصف هزینه‌ی این برج را برعهده گرفت. در آغاز تمام مردم و روزنامه‌نگاران از کار وی انتقاد می‌کردند که به کار مسخره‌ای دست زده است ولی ایفل به کار خود ادامه داد و در ماه مارس سال 1889 برج ایفل خاتمه یافت و مهندس ایفل خود پرچم کشور فرانسه را برفراز برج به اهتزاز درآورد. برج ایفل طوری ساخته شده که هنوز هم از محکم‌ترین ساختمان‌های آهنی جهان به‌شمار می‌رود ایفل با این کار خود انقلابی بزرگ در آرشیتکت جهان به وجود آورد. ایفل در پانزده دسامبر1923 روزی که که نود و یکمین سال تولد خود را جشن گرفته بود دارفانی را وداع گفت.
برج ایفل، نماد پاریس است و از آن مهم‌تر، نرینه و مادینه. «بارت» roland barrett می‌گوید: «هرجای پاریس که بایستی در روزهای آفتابی یا ابری نمی‌توانی این نماد پاریسی را از منظر خارج کنی. باید هزار ترفند و حیله به کار بزنی تا برج را نبینی. از دیگر سو نیز، هنگامی‌که از برج بالا می‌روی تمام پاریس را خواهی دید. برج، هماره شاهد پاریسی‌هاست.»
«نوشته فوق می تواند نظر نویسنده باشد و الزامن نظر رادیو کوچه نیست»
